Tentoonstellingen 2022

Van Kelder naar Zolder

10-12-2022 t/m 28-1-2023

Er zijn nog maar heel weinig kunstenaars die de lithografie goed beheersen, en zelfs bij veel werkplaatsmeesters op de academies ontbreekt noodzakelijk vakmanschap. Basement Press Diepenheim vult die leemte. BPD is de best geoutilleerde steendrukkerij van de Benelux en beschikt over professionele lithodrukkers.

Met de professionele begeleiding van twee meestersteendrukkers kunnen beeldend kunstenaars en fine art-studenten kennismaken met de techniek, of verder onderzoek doen om het vakmanschap op het gebied van de lithografie in stand te houden, te verspreiden en verder te ontwikkelen. Kunstenaars worden gestimuleerd litho’s te maken en de knowhow van de grafische technieken onder de knie te krijgen en door te geven. Dankzij de aanwezigheid van vier lithopersen kunnen moeiteloos tien mensen tegelijk aan het werk.

Wat is lithografie?

Lithografie, steendruk, is een vorm van vlakdruk: de inkt zit niet op hoger of lager gelegen stukken, maar de hele steen is vlak. Water en vet stoten elkaar af. Op een geschikte kalksteen wordt met krijt (vet) een tekening gemaakt. Die wordt met Arabische gom gefixeerd. De gom maakt het deel van de steen waar niet op getekend is, ontvankelijker voor water. Aan de gom kan een zuur worden toegevoegd. Alleen delen van de steen waar niet getekend is, worden aangetast door het zuur. Zo blijft dan de tekening over die wordt ingeïnkt en afgedrukt.

Marion Bouwhuis

In de knappe werken van Marion, woonachtig in Enschede en opgeleid aan de AKI aldaar, wordt gezocht naar een fraaie balans in techniek en uitdrukkingskracht. Het is de illusie die ons het werk intrekt, waardoor je gaat zoeken naar vormen die we kennen.

Marion heeft vaker geëxposeerd in onze galerie. Zij is ook medebestuurslid van Basement Press Diepenheim.

Frank Haafkes

Frank, woonachtig in Hengelo (O) is opgeleid aan de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch. Daar kwam hij ook in aanraking met de lithografie. Sinds 2020 is hij steendrukker bij de werkplaats BPD waar hij met veel enthousiasme het vak en ambacht overbrengt op andere kunstenaars en amateurs voor het behoud van een “steengoede” techniek.

Inge van Noortwijk

Naast haar werk als wetenschappelijk tekenaar bij Museum Naturalis in Leiden, is Inge (Wijk bij Duurstede) voorzitter van de Stichting Basement Press Diepenheim. Ook zij is opgeleid aan de academie in Den Bosch.

In haar grafiek vertaalt de tekening zich als vanzelf in een totaal nieuw beeld. Aloude technieken op steen, etsplaat, linoleum en hout en het afdrukken van deze materialen op papier vragen m ambacht als vervoersmiddel, met als hoogtepunt het afdrukken. Drukken is magisch, betoverend, het resultaat is altijd weer anders en zet iedere keer weer aan tot een nieuw idee.

Henriëtte Tavenier

Henriëtte komt uit Heino en is opgeleid aan de Hogeschool Artez. Eenmaal begonnen met lithografie in de Basement Press Diepenheim ging er een wereld voor haar open. Zij ontdekte dat zij door middel van dit ambacht op heel directie wijze uitdrukking kon geven aan de organische werelden die in haar woelden.

Eerst is er de urgentie om “iets” te maken, dan is er een vaag plan, omarmt zij de steen, groeit er een beeld, is er de inktrol en de pers en uiteindelijk vindt zij het onverwachte.

Wendela de Vries

Wendela, afwisselend wonend in Amsterdam en Diepenheim, studeerde in 1985 af aan de kunstacademie in Kampen.

Grafiek maken, specifiek de lithografie, is volgens Wendela opgaan in een wondere wereld van experimenteren op steen, bijna alchemie. Het is “slow art” want er zijn veel ambachtelijke, fysieke handelingen nodig. Haar werk is altijd figuratief en soms activistisch. In de Basement Press is zij ook lid van de werkgroep en denktank en actief als kunstenaar en docent.

Paul van Zwieten

Paul, afkomstig uit Agelo bij Ootmarsum, is autodidact, maar volgt een opleiding bij Upgraders in Art in Arnhem.

Naast zijn werk als visserijbioloog bij Wageningen Universiteit, heeft hij altijd tijd genomen om te tekenen, schilderen en te drukken. Vier jaar geleden kwam hij met lithografie in aanraking door een workshop van Aad Hekker bij BPD. Sindsdien is hij verslingerd aan deze prachtige langzame techniek.

De menselijke figuur of portret komt altijd weer terug in zijn werk, dansend, extatisch, vorsend of in gedachten en verborgen.

Tapijttegels en krokodillentranen

8-10-2022 t/m 3-12-2022

Tapijttegels en krokodillentranen is de naam van de nieuwe tentoonstelling die in Zelhem te zien zal zijn. Het is een expositie van het kunstenaarscollectief Mestlab31. Dit is een groep jonge, bevriende kunstenaars die, zoals ze zelf zeggen, wat leven in de brouwerij wil brengen. De kunstenaars vullen het tekort aan leuke exposities en kunstevenementen op, beginnend in Arnhem en nog zonder eindbestemming.

Dit najaar strijken ze in Zelhem neer en gaan hier de dialoog aan met elkaar en de omgeving. Ze brengen een frisse combinatie van kunst en alles dat met half-dichtgeknepen ogen onder dezelfde noemer kan vallen. Als nomadische groep zijn samenwerkingen binnen en buiten de kunst voor hen heel belangrijk. Het eindresultaat zijn eigenzinnige evenementen waar het plezier en de creativiteit centraal staan.

Lucas Sloot werkt veel met hout en houten constructies, maar maakt ook digitale collages in foto, tekeningen en video. “In eerste instantie zag ik de werken die ik maakte meer als constructies dan als beelden en dat is terug te zien in het werk.” Het laatste jaar lijken zijn vormen vrijer te worden. In zijn werk zoekt hij naar relaties en invloeden die mensen en objecten op en met elkaar hebben.

In het werk van Barbara Walbrun lijken ruimtes vlakken te worden. Haar werken op papier ademen rust en balans: lijnen, vlakken en kleuren volmaakt in evenwicht. Twee- en driedimensionaliteit vloeien daarbij in elkaar over. Maar als kijker word je ook verrast door de organische (rest)vormen die soms in de compositie opduiken.

De kunst van Mirka Farabegoli (etsen, tekeningen, bewerkte foto’s) heeft iets geheimzinnigs. In onze moderne, pragmatische maatschappij is zij juist op zoek naar een non-rationeel tegenwicht. “Ik neem waar dat er in de moderne mens nog steeds een fascinatie bestaat voor het mystieke, voor iets dat het alledaagse overstijgt. Het mythische zit soms verpakt in ogenschijnlijk banale zaken.“

Bij de kunst van Rosalie van Oorschot lijken kleine dingen aan de basis te staan. In haar tegels van gemengde techniek (waarbij ze met hout, acryl, was, hars, pigment, polymeerklei werkt) vinden minuscule vormen/objecten een plek in ijle composities met wazige kleuren en vormen.

De met de 3D-printer gemaakte sculpturen van Joost Hoebe ogen speels. Zijn gekleurde kleine figuren lijken zo uit een animatiefilmpje gestapt. Welke verhalen vertellen zij?

www.mestlab31.com

www.lucassloot.com

www.joosthoe.be

www.rosalievanoorschot.nl

www.barbarawalbrun.com

www.mirkafarabegoli.com

Vrienden van de Galerie

23-7-2022 t/m 17-9-2022

Teken- en schilderclub 'Vrienden van de Galerie' viert met deze tentoonstelling het 20-jarig jubileum, dat eigenlijk in 2020 had moeten plaatsvinden.

De tentoonstelling toont werk dat is gemaakt in de afgelopen zeven jaar.

Er is werk te zien van:

Annelies Zwart, Jacqueline van Rijn, Willem Luesink, Willeke Duitemeijer, Ton Hartman, Gerard ter Heijne, Wim Kok, Irmgard de Hoog, Jan Loggers, Frits van Amerongen, Aart Mudde,

Arie Nollkämper, Gerrie Olthof en Anneke Zwager

Cultrurele Atlas Zelhem

06-2022 t/m 07-2022

Tentoonstelling georganiseerd door de werkgroep Culturele Atlas Zelhem.

Te zien zijn oude en nieuwe schilderijen en foto’s van authentieke Zelhemse locaties gemaakt door voornamelijk Zelhemse kunstenaars.

Frits van Amerongen, tekening met waterverf: de Petershut op het Zand.

Jacobus Bakkers

surrealistisch of magisch realistisch wordt. Hier laat hij zijn feilloze techniek en precisie zien, bijvoorbeeld in het oud Griekse Nikè tempeltje op de Acropolis waarbij hij de pilaren vervangt door bierflesjes. Later wordt zijn stijl losser.

Hij schildert een Amsterdams stadgezicht in de stijl van de Hollandse impressionisten a la Breitner. Maar hij schildert ook expressionistisch zoals zijn prachtige zelfportret dat afgebeeld is op de uitnodiging voor deze tentoonstelling. Hij zet zichzelf neer in scherpe contouren van harde roden en blauwen met een getormenteerde indringende blik. In een ander zelfportret beeldt hij zichzelf levensgroot af met röntgenfoto’s van hersenen, hiernaast te zien. ‘Dokters zijn gemankeerde kunstenaars’ zei hij wel. Medische thema’s komen in meer van zijn schilderijen terug. Evenals vanitassymbolen in de vorm van schedels.

12-03-2022 t/m 14-05-2022

Ter ere van de in april 2020 overleden kunstenaar en vriend van de Galerie, Jacobus Bakkers, is een overzicht van zijn werk te zien. Een aantal van zijn mooie beelden was hier eerder tentoongesteld, maar zijn overige werk is voor ons verrassend nieuw.

De Schilder Jacobus Bakkers

Jacobus kwam in aanraking met kunst van huis uit. Hij is opgegroeid in Wassenaar. Zijn beide ouders hadden de Academie voor beeldende kunsten gedaan. Jacobus was in zijn jonge jaren al lid van Ars Aemula Naturae. (‘de kunst wedijvert met de natuur’), de oudste vereniging van

beeldend kunstenaars van Nederland.

Jacobus was een veelzijdig schilder die allerlei stijlen heeft beproefd. In zijn vroege werk schildert hij realistisch, waarbij hij elementen toevoegt of de werkelijkheid vervormt, zodat het

Een ander thema waardoor zijn werk sterk is beïnvloed is Afrika en Afrikaanse kunst. Hij heeft 5 jaar in Kenia gewoond, waar ook 2 van zijn kinderen zijn geboren. Zijn hele leven is Jacobus met zijn hart in Afrika gebleven. Dat is terug te zien in zijn schilderijen van Afrikaanse mensen en ook in zijn foto’s waarvan er hier een paar hangen. Vaak verwerkt hij Afrikaanse beelden of animistische symbolen in zijn schilderijen. De Dogonhuizen in Mali inspireerden hem door hun abstractie, waarbij de huizen als het ware een honingraad vormen.

Jacobus schilderde in olieverf en acryl vooral op paneel of gewoon op stukken underlayment die hij afgezaagd had. Dit leent zich ook tot verder experimenteren in de stijl van de art de povera, door jute zakken te verwerken in een schilderij. Jacobus was veelzijdig.

In de vitrines vindt u voorbeelden van zijn tekeningen en etsen. Hij was zelf een groot liefhebber van etsen en had een grote verzameling waaronder enkele van Rembrandt. Naast al zijn interesses had Jacobus ook een sterke band met zijn 4 dochters (Mayenne, Narasha, Alette, Ellemieke) die hij in een 4-luik portretteerde. Afgebeeld zoals hij ze zag met scherpe schaduwen en waarbij ieder letterlijk een eigen kleur bekent: blauw, oranje, rood en groen. Gaat u zelf kijken naar dit fascinerende werk van Jacobus. De opbrengsten van zijn werk gaan naar het Peter Manschotfonds voor Family Medicine en Primary Care in Afrika.

Galerie Zelhem